Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 9 maja 2013 r., V KK 342/12

Autor: Anna Marcinkowska
Data publikacji: 10 września 2015
Pozycja w wydaniu internetowym: 6/2015

Komentowane orzeczenie dotyczy tzw. kryteriów przypisania skutku w prawie karnym. W omawianym postanowieniu Sąd Najwyższy stwierdził: „Jeżeli oceniane działanie sprawcy uruchamiające dany przebieg kauzalny łączyło się ze sprowadzeniem bardzo znacznego ryzyka naruszenia dobra prawnego i stanowiło naruszenie w sposób rażący reguły postępowania z tym dobrem, to ewentualne późniejsze zaniechanie przez osobę będącą gwarantem nienastąpienia skutku działań, które miały przerwać uruchomiony przebieg przyczynowy i odwrócić zagrożenie dla dobra prawnego, nie zwolni z odpowiedzialności za skutek osoby, która ten przebieg uruchomiła, ani też nie zmniejszy jej winy. Przy czym odpowiedzialność takiej osoby za skutek nie zwalnia od odpowiedzialności także gwaranta, który nie wykonał ciążącego na nim obowiązku”.

Streszczenie: Sąd Najwyższy przyjął, że osoba, która uruchomiła przebieg przyczynowy i swoim zachowaniem znacząco zagroziła dobru prawnemu nie jest zwolniona z odpowiedzialności karnej za nastąpienie skutku, mimo że gwarant nienastąpienia skutku nie wykonał później ciążącego na nim obowiązku uratowania tego samego dobra prawnego. Autorka wskazuje, że komentowane postanowienie jest zgodne z dotychczasowym orzecznictwem Sądu Najwyższego i przeprowadza analizę kilku wariantów zachowań osób trzecich, w szczególności lekarza włączającego się swoim działaniem albo zaniechaniem w przebieg przyczynowy.

Anna Marcinkowska – Prokurator Prokuratury Rejonowej w Krośnie