Charakterystyka zbiegu art. 212 § 1 k.k. i art. 234 k.k. (ze szczególnym uwzględnieniem konsekwencji materialnoprawnych i procesowych)

Autor: Wojciech Płóciennik
Data publikacji: 2 września 2017 r.
Pozycja w wydaniu internetowym: 6/2017

Celem artykułu jest próba rozstrzygnięcia kwestii zbiegu art. 212 § 1 k.k. i art. 234 k.k., w sytuacji, gdy sprawca jednym zachowaniem realizuje znamiona opisanych w tych przepisach typów czynów zabronionych. Fałszywe oskarżenie innej osoby o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia jest przestępstwem ściganym z oskarżenia publicznego. Przestępstwo zniesławienia innej osoby jest natomiast ścigane z oskarżenia prywatnego. Co jednak w sytuacji, gdy sprawca jednym zachowaniem zarówno fałszywie oskarża, jak i zniesławia inną osobę? Autor próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy postępowanie w takim wypadku powinno ograniczyć się jedynie do przestępstwa fałszywego oskarżenia, czy też powinno w jakiś sposób uwzględnić również kwestię pomówienia. Opracowanie zawiera omówienie i ocenę prezentowanych w doktrynie i orzecznictwie poglądów, jak również materialnoprawne i procesowe konsekwencje ich przyjęcia. Autor przedstawia własne stanowisko, zgodnie z którym wskazane przepisy pozostają ze sobą w rzeczywistym, ale pomijalnym zbiegu. Fałszywe oskarżenie danej osoby o popełnienie przestępstwa lub wykroczenia nie musi zawsze poniżać jej w opinii publicznej. W pewnych wypadkach prokurator obejmuje swoim ściganiem nie tylko przestępstwo ścigane z urzędu, ale również to ścigane z oskarżenia prywatnego.

Wojciech Płóciennik – Uniwersytet Jagielloński, Wydział Prawa i Administracji (absolwent)