Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012 r., I KZP 22/11

Autor: Mikołaj Małecki
Data publikacji: 24 stycznia 2012
Pozycja w wydaniu internetowym: 1/2012

W komentowanym postanowieniu Sąd Najwyższy stwierdził, że art. 178a § 4 k.k. (zaostrzający surowość kary za prowadzenie pojazdu przez nietrzeźwego lub odurzonego kierowcę) posiada niejednorodny charakter normatywny. Pierwsza część przepisu wyraża instytucję nadzwyczajnego obostrzenia kary, ponieważ okoliczności w niej opisane poprzedzają właściwy czyn, za który sprawca ponosi odpowiedzialność karną. Druga część art. 178a § 4 k.k. wysławia typ czynu zabronionego, bowiem okoliczności w niej wskazane wpływają na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu. Wynika z tego, że między art. 178a § 4 in fine k.k. a art. 244 k.k. nie zachodzi kumulatywny zbieg przepisów ustawy w rozumieniu art. 11 § 2 k.k.

Streszczenie: W aprobującej glosie zwrócono przede wszystkim uwagę na to, że finalne tezy postanowienia są efektem jasno opisanej strategii wykładniczej, którą będzie można zastosować w procesie egzegezy nie tylko całego art. 178a § 4 k.k., ale również innych przepisów prawa karnego, dla których okaże się ona adekwatna. Kryteria podane przez Sąd Najwyższy można „przetestować” między innymi na art. 178 k.k. Ponadto, w glosie zostało sformułowanych kilka dodatkowych argumentów przemawiających za słusznością zajętego przez Sąd Najwyższy stanowiska oraz omówiono ciekawy i praktyczny problem związany z możliwym zbiegiem przesłanek opisanych w zdaniu 1 i 2 komentowanego przepisu.