Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z 30 września 2010 r., I KZP 16/10

Autor: Agnieszka Barczak-Oplustil
Data publikacji: 1 lutego 2011
Pozycja w wydaniu internetowym: 11/2011

Glosa krytyczna dotyczy sposobu interpretacji pojęcia „osoba pełniąca funkcje publiczną” na gruncie art. 228 k.k. i art. 229 k.k.

Streszczenie: Sąd Najwyższy przyjął, że członek zarządu jednoosobowej spółki Skarbu Państwa mającej postać jednostki górnictwa węglowego lub spółki węglowej w zakresie zarządzania tą spółką i reprezentowania jej na zewnątrz, pełni funkcję publiczną w rozumieniu przepisów art. 228 k.k. i art. 229 k.k., przedstawiając w uzasadnieniu argumenty na potwierdzenie tezy, zgodnie z którą spółki te stanowią jednostki dysponujące środkami publicznymi. Nie uzasadnił jednak przekonująco – co wykazano w przedmiotowej glosie – że definicja środków publicznych z ustawy o finansach publicznych jest niewystarczająca dla potrzeb prawa karnego i konieczne jest skonstruowanie nowej definicji. Sąd Najwyższy uznał – bez dokładnego uzasadnienia – że zakres desygnatów pojęcia „osoba pełniąca funkcje publiczną” przed dniem wejścia w życie definicji z art. 115 § 19 k.k. i po dniu jej wejścia w życie jest tożsamy. Tezy tej nie można zaakceptować. Brak rozróżnienia w glosowanym postanowieniu oceny zachowania sprawców z punktu widzenia czasu czynu i czasu orzekania (obowiązywał różny stan normatywny) prowadzi do tego, że sposób, w jaki prezentowane są argumenty mające przemawiać za zasadnością danej tezy, jest trudny do zaakceptowania z punktu widzenia prawa karnego.